Sobotni wieczór. Wraz z dziewczyną postanowiliśmy spędzić miły wieczór w lokalu, do którego mamy pewien sentyment. Po wejściu do lokalu skierowaliśmy się w stronę naszego ulubionego stolika. Po drodze mijamy dwoję kelnerów (kobietę i mężczyznę: jak się później okazało Pan T. był nowym pracownikiem, przy swoim imieniu miał plakietkę z napisem: uczeń.) Kelner zaproponował pomoc przy wyborze stoliku. Po odmowie skierowałem się z dziewczyną do opisanego wyżej stolika. Niestety nasze miejsce było zajęte. Kelner zaproponował inny stolik. Kelner: Mogę zaproponować państwu inny stolik? Ja: Nie, dziękuję. Nasz ulubiony stolik jest zajęty, zmienimy lokal. Kelner: Który to stolik? Po wskazaniu na stolik kelner, wytłumaczył nam jak nazywa się część sali i powiedział, że to bardzo dobry stolik. Ponownie zaproponował inny stolik, tym razem zgodziliśmy się. Po zajęciu miejsca, kelner przyniósł karty i odszedł. Po wybraniu zamówienia odłożyliśmy menu na stoliku. Kelner zareagował błyskawicznie. Kelner: Czy mogę przyjąć zamówienie? Ja: Tak. Proszę mi powiedzieć ile czasu będziemy czekać na zamówienie. Kelner: Standardowo, około 10 minut. Ja: Na razie poprosimy dwa grzańce. Kelner: Życzą państwo sobie grzańca czy „Grzańca Młyniec”? Ja: Jest jakaś, różnica? Kelner: „Grzaniec Młyniec” podawany jest w specjalnych kielichach. Moja dziewczyna: Ostatnio piliśmy takiego dobrego grzańca z dodatkiem cynamonu, goździków i pomarańczy. Kelner: Tak, to nasz firmowy grzaniec. Coś jeszcze podać? Ja: Na razie dziękujemy. Zamówimy coś później. Kelner: Dobrze. Kelner zostawił nam jedna kartę na wypadek gdybyśmy chcieli coś zamówić. Kilka minut później na nasz stolik trafiają ładnie udekorowane 2 kieliszki grzańca. Kieliszki czyste, owoce świeże, listki mięty zielone. 30 minut, później kelner podchodzi, zabiera mój pusty kieliszek i proponuje coś do picia. Ja odmówiłem. Chwilę później poprosiliśmy o rachunek. Kelner przyniósł rachunek. Do zapłaty było 18 zł. Włożyłem do koszyczka 50zł i powiedziałem dziękuję. Czekałem na reakcję kelnera. Zwykle do słowie dziękuję kelner nie przynosi reszty, traktując ją, jako napiwek. W tej sytuacji było inaczej. Kelner przyniósł w koszyczku resztę i rachunek. Zostawiłem napiwek, za który kelner podziękował i zaprosił do ponownego odwiedzenia lokalu. Czystość lokalu: Lokal czysty, na Sali panował porządek, w tle puszczona była muzyka, która idealnie pasowała do lokalu. Toalety: czyste, w kabinach był papier toaletowy, w mydelniczkach było mydło, suszarki do rąk sprawne. Pomimo dużej liczby gości, kelnerzy sprawnie obsługiwali klientów. Po takim wieczorze chętnie wrócę do tego lokalu.

To niesamowite, że takie miejsca jeszcze istnieją. Obity nowoczesną blachą budynek, z jednej supermarket, z drugiej wypożyczalnia video, a w środku... karczma. Wchodzi się do środka nieco jak do zamku duchów, tym bardziej, że wita nas w progu sam diabeł. Ale już za progiem świat rodem z pszczółki Mai w połączeniu z Janosikiem. W najlepszym tego porównania znaczeniu. Dach drewniany pośrodku drzewo z dziuplą. Mnóstwo słoneczników nawet w środku polskiej zimy stulecia. Całkiem niepotrzebne nowoczesne białe krzesełka. Najfajniejsze są stare? Dębowe stoły i ławki. Cud miód. Aaaaaaaaaaaa i skóry na ławkach ciekawe ile chomików na to zużyli  Obsługa sprawna i szybka, dania, jak na karczmę przystało staropolskie, choć nierówne. Flaki bomba, rewelacyjny (i prawdziwy) oscypek z żurawiną. Ale ziemniaczki po staropolsku tylko dla zdrowej wątroby - ociekały wprost tłuszczem. Ach, zapomniałam o fantastycznym smalcu na dzień dobry, ale znów - ze świeżym inaczej chlebem. Ogólnie jednak bardzo przyjemne miejsce i naprawdę warte odwiedzenia. Karczma Młyniec nadrabia znacznie poziomem obsługi. Z tego byliśmy szczególnie zadowoleni. Mają również naprawdę rozsądne ceny, a porcje wystarczające nawet dla kogoś z większym apetytem.